Wat is foutopsporing: typen en technieken in ingebedde systemen

Probeer Ons Instrument Voor Het Oplossen Van Problemen





Elke programmeur in zijn leven heeft de kans om bugs of fouten in hun code tegen te komen tijdens het ontwikkelen van een besturingssysteem of applicatie of een ander programma. In dergelijke gevallen gebruiken ontwikkelaars debugging en tools om bugs in een code te vinden en de code of het programma foutloos te maken. Er is een kans om de bug te identificeren en te ontdekken waar deze is opgetreden in het hele programma. In softwaretechnologie is dit een belangrijk proces om bugs te vinden in een nieuw programma of een applicatieproces. Fouten zoals fatale en logische fouten kunnen worden gevonden en verwijderd om de gewenste output te krijgen. GDB, Visual Studio en LLDB zijn bijvoorbeeld de standaard debuggers voor verschillende besturingssystemen.

Wat is foutopsporing?

Definitie: De belangrijke techniek om het aantal fouten of bugs of defecten in een programma heet Debugging. Het is een proces dat uit meerdere stappen bestaat in softwareontwikkeling. Het omvat het identificeren van de bug, het vinden van de bron van de bug en het corrigeren van het probleem om het programma foutloos te maken. Bij softwareontwikkeling kan de ontwikkelaar de codefout in het programma lokaliseren en deze via dit proces verwijderen. Daarom speelt het een cruciale rol in de gehele levenscyclus van softwareontwikkeling.




Debuggen

Debuggen

Soorten foutopsporing

Afhankelijk van het type codefout zijn er verschillende soorten toolset-plug-ins. Het is noodzakelijk om te begrijpen wat er gebeurt en welk type tool wordt gebruikt voor foutopsporing. Er zijn twee soorten foutopsporing om een ​​algemeen probleem met de toolset-plug-in op te lossen en biedt technische informatie.



  • In PHP kan de PHP-code worden gedebugd om een ​​debuggerclient aan te sluiten met behulp van een van deze tools. Debug-hulpprogramma's zoals Xdebug en Zendbugger worden gebruikt om met PHPstorm te werken. Kint wordt gebruikt als een foutopsporingsprogramma voor PHP-foutopsporing.

Om bijvoorbeeld PHP-foutopsporing in WordPress in te schakelen, bewerkt u het bestand wp-config.php en voegt u de benodigde code toe. Er wordt een foutbestand (error_log.txt) aangemaakt in het woord root-woordenboek dat kan worden gemaakt en beschreven met een serverweb. Gebruik anders een FTP-programma om te maken en te schrijven. Vandaar dat alle fouten die zijn opgetreden in de front-end en back-end kunnen worden ingelogd in dat foutenbestand.

  • Javascript-foutopsporing maakt gebruik van de foutopsporingstool en de JavaScript-console van de browser. Elke javascript-fout kan optreden en stopt de uitvoering en werking van de bewerkingen in WordPress. Als de javascript-console open is, worden alle foutmeldingen gewist. Sommige consolewaarschuwingen kunnen echter een foutmelding geven die moet worden verholpen.

Er zijn verschillende soorten debuggen voor verschillende besturingssystemen. Zij zijn,

  • Voor Linux- en Unix-besturingssystemen wordt GDB gebruikt als een standaard debugger.
  • Voor Windows OS is de visuele studio een krachtige editor en debugger.
  • Voor Mac OS is LLDB een debugger op hoog niveau.
  • Intel parallel inspector wordt gebruikt als een bron van foutopsporing voor geheugenfouten in C / C ++ - bewerkingen.

Foutopsporingsproces

Het proces van het vinden van bugs of fouten en het oplossen ervan in een applicatie of software wordt debugging genoemd. Om de softwareprogramma's of producten foutvrij te maken, moet dit proces worden uitgevoerd voordat ze op de markt worden gebracht. De stappen die bij dit proces betrokken zijn, zijn:


  • Identificatie van de fout - Het bespaart tijd en vermijdt de fouten op de gebruikerssite. Door fouten in een eerder stadium te identificeren, wordt het aantal fouten en tijdverspilling tot een minimum beperkt.
  • Identificatie van de foutlocatie - De exacte locatie van de fout moet worden gevonden om de bug sneller op te lossen en de code uit te voeren.
  • Analyse van de fout - Om het type bug of fout te begrijpen en het aantal fouten te verminderen, moeten we de fout analyseren. Het oplossen van een bug kan leiden tot een andere bug die het aanvraagproces stopt.
  • Bewijs de analyse - Zodra de fout is geanalyseerd, moeten we de analyse bewijzen. Het maakt gebruik van een testautomatiseringsproces om de testgevallen door het testraamwerk te schrijven.
  • Bedek de laterale schade - De bugs kunnen worden opgelost door de juiste wijzigingen aan te brengen en door te gaan naar de volgende fasen van de code of programma's om de andere fouten op te lossen.
  • Herstel en valideer - Dit is de laatste fase om alle nieuwe fouten, wijzigingen in de software of het programma te controleren en de applicatie uit te voeren.

Foutopsporingssoftware

Deze software speelt een cruciale rol in het softwareontwikkelingsproces. Softwareontwikkelaars gebruiken het om de bugs te vinden, de bugs te analyseren en de kwaliteit en prestaties van de software te verbeteren. Het proces van het oplossen van de bugs met behulp van handmatige foutopsporing is erg moeilijk en tijdrovend. We moeten het programma begrijpen, het werkt en de oorzaken van fouten begrijpen door breekpunten te creëren.

Zodra de code is geschreven, wordt de code gecombineerd met andere programmeerfasen om een ​​nieuw softwareproduct te vormen. Verschillende strategieën, zoals unit-tests, codebeoordelingen en paarprogrammering, worden gebruikt om het grote programma te debuggen (bevat duizenden regels code). De standaard debugger-tool of de debug-modus van de Integrale Ontwikkelingsomgeving (IDE) helpt bij het bepalen van de logboekregistratie en foutmeldingen van de code.

De stappen die betrokken zijn bij het debuggen van software zijn,

  • De bug wordt geïdentificeerd in een systeem en er wordt een defectrapport gemaakt. Dit rapport helpt de ontwikkelaar om de fout te analyseren en de oplossingen te vinden.
  • De foutopsporingstool wordt gebruikt om de oorzaak van de bug te achterhalen en deze stapsgewijs te analyseren.
  • Nadat we de bug hebben geïdentificeerd, moeten we de juiste wijzigingen aanbrengen om de problemen op te lossen.
  • De software wordt opnieuw getest om er zeker van te zijn dat er geen fout achterblijft en controleert alle nieuwe fouten in de software tijdens het foutopsporingsproces.
  • Een op volgorde gebaseerde methode die in dit softwareproces werd gebruikt, maakte het voor de ontwikkelaar gemakkelijker en handiger om de bugs te vinden en ze op te lossen met behulp van de codereeksen.

Technieken voor foutopsporing

Om het foutopsporingsproces gemakkelijk en efficiënt uit te voeren, is het noodzakelijk om enkele technieken te volgen. De meest gebruikte strategieën voor foutopsporing zijn,

  • Debuggen met brute kracht
  • Inductiestrategie
  • Aftrekstrategie
  • Backtracking-strategie en
  • Debuggen door te testen.

Debuggen met brute kracht is de meest gebruikte techniek. Dit wordt gedaan door geheugendumps van het programma te nemen die een grote hoeveelheid informatie met tussenliggende waarden bevatten en deze te analyseren, maar het analyseren van de informatie en het vinden van de bugs leidt tot verspilling van tijd en moeite.

Inductiestrategie omvat de locatie van relevante gegevens, de organisatie van gegevens, de hypothese van het ontwikkelen (geeft mogelijke oorzaken van fouten) en de hypothese voor bewijzen.

De aftrekstrategie omvat Identificatie van mogelijke oorzaken van bugs of hypothese Eliminatie van mogelijke oorzaken met behulp van de informatie Verfijning van de hypothese (één voor één analyseren)

De backtracking-strategie wordt gebruikt om fouten in kleine programma's te lokaliseren. Als er een fout optreedt, wordt het programma een stap achteruit getraceerd tijdens de evaluatie van waarden om de oorzaak van een bug of fout te vinden.

Foutopsporing door testen is de combinatie met foutopsporing door inductie en foutopsporing door deductietechniek. De testcases die worden gebruikt bij het debuggen, verschillen van de testcases die in het testproces worden gebruikt.

Foutopsporingstechnieken in ingebedde systemen

Deze technieken verminderen het aantal fouten en verhogen de kwaliteit en functionaliteit van de code. Het debuggen van de embedded systemen is afhankelijk van fysieke geheugenadressen en virtueel geheugen.

Er zijn 6 debugging-technieken in een embedded systeem.

  • Vereenvoudig de complexe gegevens
  • Verdeel en heers
  • Vertraag het proces
  • Verander slechts één variabele tegelijk
  • Offline modellen maken
  • start vanuit een bekende goede staat.

In verschillende gevallen worden verschillende debugging-technieken gebruikt. Een combinatie van een of meer benaderingen kan fouten veroorzaken. Dit proces omvat

  • Reproduceer de bug of het probleem
  • Leg de bug uit met behulp van de input van de gebruiker
  • Probeer alle variabelewaarden en de status van het programma te krijgen wanneer de bug verschijnt
  • Analyseer de bug en zoek de oorzaak van de bug
  • Los de bug op en controleer alle oorzaken van nieuwe bugs.

Hulpmiddelen voor foutopsporing

Een softwaretool of programma dat wordt gebruikt om de andere programma's te testen en te debuggen, wordt een debugger of een debugging-tool genoemd. Het helpt om de fouten van de code in de verschillende stadia van het softwareontwikkelingsproces te identificeren. Deze tools analyseren de testrun en vinden de regels met codes die niet worden uitgevoerd. Simulators in andere foutopsporingstools stellen de gebruiker in staat om meer te weten te komen over de weergave en het gedrag van het besturingssysteem of een ander computerapparaat. De meeste open-sourcehulpprogramma's en scripttalen hebben geen IDE en vereisen het handmatige proces.

Meestal gebruikt Hulpmiddelen voor foutopsporing zijn GDB, DDD en Eclipse.

  • GDB-tool: Dit type tool wordt gebruikt bij Unix-programmering. GDB is vooraf geïnstalleerd op alle Linux-systemen, zo niet, dan is het nodig om het GCC-compileerpakket te downloaden.
  • DDD-tool: DDD staat voor Data Display Debugger, dat wordt gebruikt om een ​​grafische gebruikersinterface (GUI) in Unix-systemen uit te voeren.
  • Verduistering: Een IDE-tool is de integratie van een editor, build-tool, debugger en andere ontwikkeltools. IDE is de meest populaire Eclipse-tool. Het werkt efficiënter in vergelijking met de DDD, GDB en andere tools.

De lijst met hulpprogramma's voor foutopsporing wordt hieronder weergegeven.

  • AppPuncher Debugger wordt gebruikt voor het debuggen van Rich Internet-applicaties
  • AQtime-foutopsporing
  • CA / EZ TEST is een CICS interactief test- / debugsoftwarepakket
  • CharmDebug is een debugger voor Charm ++
  • CodeView debugger
  • DBG is een PHP Debugger en Profiler
  • dbx debugger
  • Tool voor gedistribueerde foutopsporing (Allinea DDT)
  • DDTLite - Lijn DDTLite uit voor Visual Studio 2008
  • DEBUG is de ingebouwde debugger van DOS en Microsoft Windows
  • Debugger voor MySQL
  • Opera Dragonfly
  • De dynamische foutopsporingstechniek (DDT)
  • Embedded System Debug Plug-in wordt gebruikt voor Eclipse
  • FusionDebug
  • Debugger OpenGL, OpenGL ES en OpenCL Debugger en Profiler. Voor Windows, Linux, Mac OS X en iPhone
  • GNU Debugger (GDB), GNU Binutils
  • Intel Debugger (IDB)
  • Het systeem wordt gebruikt als circuitdebugger voor Ingebouwde systemen
  • Interactive Disassembler (IDA Pro)
  • Java Platform Debugger Architecture-bron Java-debugger
  • LLDB
  • MacsBug
  • IBM Rational Purify
  • TRACE32 is circuit debugger voor embedded systemen
  • VB Watch Debugger - debugger voor Visual Basic 6.0
  • Microsoft Visual Studio Debugger
  • WinDbg
  • Xdebug - PHP-debugger en profiler

Dit gaat dus allemaal over het foutopsporingsproces, de tools en technieken in softwareontwikkelingsprocessen van embedded systemen. Het doel hiervan is om de bugs in welke code dan ook te vinden en te verwijderen. Hier is een vraag voor u, wat zijn de nadelen van foutopsporing?